https://samorzad.gov.pl/
Chyba nikt nie ma dziś wątpliwości, że patriotyzm – najszerzej rozumiany – to ważny cel wychowawczy – konsekwentnie i z przekonaniem realizowany w SP 99.
Niezależnie od zmieniających się w systemach edukacji kierunków i mód, priorytetów i trendów – patriotyczne wychowanie ani na chwilę nie straciło tu na swej aktualności.
Prawdopodobnie – wbrew powszechnemu przekonaniu o nadrzędnej roli niekończących się zmian – wartości utrwalone wielowiekową tradycją, a wśród nich patriotyzm – pozostają niezmiennie ważne i nic nie zagraża ich trwałości. Są jak fundament, a jednocześnie punkt wyjścia, który inspiruje do współpracy niemal całą szkolną społeczność – wyzwalając twórczy wysiłek u większości jej przedstawicieli.
Nie ma zresztą lepszego miejsca do pielęgnowania ojczyźnianych wartości jak szkoła, którą wyróżnia systemowa edukacja – realizowana w uzasadnionych intelektualnie i społecznie celach. Sprawcza moc patriotyzmu nie tylko podrywa do działania i rozwija twórczy potencjał uczniów, ale raz podjętej współpracy nadaje szczególny – wychowawczy – sens, integrując współpracujące ze sobą osoby, bez względu na dzielące ich różnice.
Przekaz sugerujący wychowawczy aspekt patriotyzmu łatwo odczytać z historycznej budowy wyrazu.
Grecki termin pater oznacza ojca, protoplastę rodu, a pojęcie patriotyzm, pochodzące od wyrazu: patria wskazuje na ludzką zbiorowość – rodzinę, grupę lub naród, czyli aktywną wspólnotę wywodzącą się od tych samych przodków.
Promowane w SP 99 różne formy aktywności społecznej, w tym pomoc na rzecz potrzebujących to popularne, choć niejedyne sposoby na skuteczne pielęgnowanie patriotycznych wartości. Dbałość o wspólne dobro, bezinteresowne zaangażowanie społeczne w naturalny sposób kształtują u wielu uczniów postawę troski i współodpowiedzialności o szkołę, środowisko, a więc i ojczyznę.
Nic dziwnego, że szkolne wychowanie do patriotyzmu przyjmuje różne formy oddziaływań, od podstawowych i najprostszych, czyli powszechnie dostępnych, takich jak: wspólne śpiewanie hymnu, szacunek do symboli narodowych, galowy strój uświetniający szkolne imprezy – po znacznie bardziej zaawansowane, wymagające sporego wysiłku i sprawnej organizacji, np.: nauka przedmiotów humanistycznych, udział w kampaniach upamiętniających historyczne wydarzenia, samorządowa działalność na poziomie klasy i Szkoły, czy też organizacja tematycznych imprez patriotycznych.
Ważną lekcją patriotyzmu wpisał się do historii Polski wiek XVIII, będący czasem niewoli narodowej i walki o narodową tożsamość. Zbudowanie więzi z ojczyzną stało się wtedy nadrzędnym celem wychowawczym założonej przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego Szkoły Rycerskiej.
Książę Adam Czartoryski, zaangażowany w edukację polski mąż stanu, o wzorze patrioty pisał wtedy:
Jakim być powinien prawdziwy patriota?
„Powinien Ojczyznę swoją kochać i jej dobro nade wszystko i sposobić się do tego, aby mógł poświęcić się na jej usługi, powinien być cnotliwy, pełen uszanowania dla zwierzchności, dobroczynności i afektu dla równych, względu dla niższych.”
Prawdziwy patriota o dobro powszechne jedynie dbały, wszystkie prywatne interesu względy temu zamiarowi poświęca, w nim korzyść, w nim chwałę, w nim ukontentowanie swoje mieści i na dokup powszechnego uszczęśliwienia ani życia, ani majątku, ani trudów nie żałuje.
Źródło: Adam Kazimierz Czartoryski, Katechizm rycerski, 1774
Anna Smolińska, zespół nauczycieli przedmiotów humanistycznych w SP 99, 28.04.2023 r.
